οληνυχτίς

επίρρ. καθ' όλη τη διάρκεια τής νύχτας, ολονυχτίς («κι οληνυχτίς ανάπαψη δεν είχε να λογιάζει», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < οληνύχτα + επιρρμ. κατάλ. -ίς (πρβλ. ολημερίς)].